Dag iedereen, mijn naam is Mieke. Graag vertel ik jullie iets over mijn koele job! Ik werk momenteel als assistent onderzoekster aan de Universiteit Gent, waar ik onderzoek doe in de aquacultuur. Dit klinkt wellicht wat ingewikkeld, laten we bij het begin beginnen!
Na de middelbare school wist ik helemaal niet wat gedaan, mijn mama zei me dat ik als sinds kleutertijd vertelde dat ik dierenarts wou worden, zo gezegd zo gedaan dan maar. Na mijn studie ging ik deeltijds aan de slag als dierenarts kleine huisdieren. Om de andere dagen op te vullen ging ik aan de slag als lerares biologie in het middelbaar onderwijs. Wat een avontuur was dat. Ik vond het gewoon superleuk om voor de klas te staan en na vijf jaar verliet ik de hondjes en de katjes om voltijds biologie te geven. Maar ik wilde tegelijk ook op zoek naar een nieuwe uitdaging. Deze uitdaging vond ik in de master Mariene en lacustriene wetenschappen, een extra studie met alleen maar wetenschappen over de zee, de meren en de oceanen. Ik mocht hierbij mee met een echte diepzee-expeditie naar het Hoge Noorden. De kennis die ik opdeed bij deze opleiding kon ik zo doorspelen naar mijn leerlingen. Samen deden we vaak mee met wedstrijden die te maken hadden met de oceanen, zoals ook planeet zee, ik organiseerde uitdagende opdrachten met als beloning een dagje meevaren op het schip de Zeeleeuw[ en de Belgica. Eén van mijn leerlingen slaagde er zelfs in als eerste prijs mee te mogen voor een weekje naar de Noordpool!
Tijdens het lesgeven merkte ik hoe weinig leerlingen leren en weten over de zee en al haar boeiende elementen. Daarom besloot ik mijn masterthesis (afstudeeropdracht) te richten op de kennis van leerlingen over de zee en de oceanen. Ik bestudeerde hoeveel de leerlingen nu effectief leren over de zee op school, wat ze wel weten en wat ze allemaal zouden moeten weten. Wat bleek, jullie leren op school vooral over alles wat zich op land afspeelt en bijna niks over het water die toch wel 75% van onze planeet bedekt. Samen met het VLIZ zijn we nu aan het bekijken hoe we de leerplannen best kunnen aanpassen om ze wat meer te ‘marineren’..
Toen mijn studietijd erop zat, reflecteerde ik nogmaals mijn loopbaan: dierenarts, lerares biologie, masterstudent mariene wetenschappen. Mariene wetenschap heeft mijn hart gestolen, maar hoe ga ik op zoek naar een baan, die mijn kennis van diergeneeskunde niet links laat liggen? Er kwam een vacature vrij bij de Universiteit Gent in het labo voor aquacultuur, het kweken van vis en schelpdieren, om te doctoreren in een onderzoek naar mossels . Zonder aarzelen solliciteerde ik, aquacultuur: het raakpunt in mijn beide opleidingen, dit moest leuk zijn!
Leuk is het zeker en vast, ik werk nu inmiddels vier jaar als assistent onderzoekster en zal normaal binnen drie jaar doctoreren. Ik doe onderzoek naar het afweersysteem van mossels, hoe dit werkt is immers nog één groot raadsel. Ons labo is gespecialiseerd in larvicultuur, de babietjes van vissen, garnalen en schelpdieren. Bij het kweken gaan namelijk veel van die kleine larfjes dood, het is erg lastig ze in leven te houden in het eerste stadium van hun leven. Ik werk dus op babymosseltjes. Hoe gaat dit in zijn werk? Ik moet de mossels eerst paren, de eicelletjes worden dan bevrucht in het water. Hieruit ontwikkelen zich dan miljoenen mossellarfjes, waarop ik dan onderzoek doe.
Wat ik zo leuk vind aan mijn job? Hoe mijn hele loopbaan telkens veranderde en in verschillende richtingen gestuwd wordt. Studeren, doceren, doctoreren, dierenarts: ik heb allerlei verschillende dingen gedaan die mij allemaal heel erg interesseren en die ik vooral heel leuk vind. Ik ben het perfecte voorbeeld van het feit dat het niet zo is dat je studie bepaalt waar jij je hele leven mee bezig bent. Het belangrijkste is dat je job en studie je interesseren en je gewoon je gevoel volgt!
Mieke Eggermont, veterinair en onderzoekster in de aquacultuur
